Wednesday, April 28, 2010

Καλλικράτης


Παρουσιάστηκε σήμερα το προσχέδιο νόμου για τις συνενώσεις δήμων και κοινοτήτων υπό το εύηχο όνομα "Καλλικράτης". Αναλυτικά το τι προτείνεται για την Εύβοια, εδώ.

Για την Κύμη μας, υπάρχουν δυο προτάσεις: η πρώτη προβλέπει ανεξάρτητους δήμους Κύμης και Αλιβερίου, όπου στον δήμο μας θα περιλαμβάνεται και η Κονίστρα. Η δεύτερη προβλέπει ενιαίο δήμο από το Αλιβέρι μέχρι την Κύμη και όπου επίσης περιλαμβάνονται Αυλωνάρι, Κονίστρα και Δύστος. Μάλιστα ο δήμος στο δεύτερο σενάριο θα ονομάζεται "δήμος Γεωργίου Παπανικολάου"!

Προσωπικά δεν με καλύπτει καμμια απο τις δυο προτάσεις, καθώς και οι δύο οδηγούν σε αύξηση του συγκεντρωτισμού, απομάκρυνση του πολίτη από την τοπική αυτοδιοίκηση και τελικά σε περαιτέρω δημοκρατικό έλλειμα. Υπό αυτήν την έννοια είμαι ενάντιος στον "Καλλικράτη", τον "Καποδίστρια" και γενικότερα σε κάθε ανάλογη προσπάθεια συνένωσης δήμων. Όμως, με δεδομένο ότι πλέον θα περάσει μια από τις δύο προτάσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω, νομίζω ότι κάθε λογικός κουμιώτης καταλαβαίνει ότι το συμφέρον του τόπου βρίσκεται στους δυο ξεχωριστούς δήμους.

Δυστυχώς, μάλλον οι πιθανότητες κλίνουν ελαφρά προς το σενάριο του ενιαίου δήμου. Μάλιστα, αυτό φαίνεται και από την ονομασία που του έχουν δώσει: "Γεώργιος Παπανικολάου". Είναι σαν λένε 'θα χάσετε την έδρα του δήμου, αλλά για να σας χρυσώσουμε το χάπι θα πάρετε το όνομα'! Μα καλά, νομίζουν ότι απευθύνονται σε ηλιθίους? Με τέτοια επικοινωνιακά κολπάκια πιστεύουν ότι θα πείσουν έστω και έναν νοήμονα κουμιώτη να αποδεχθεί τη συνένωση με το Αλιβέρι? Άλλωστε, αν θέλουμε τόσο πολύ ο νέος δήμος να ονομάζεται "Γεώργιος Παπανικολάου", ας τον ονομάσουμε έτσι ακόμα και αν περιλαμβάνει μόνο την Κύμη και την Κονίστρα!

Περισσότερα για το θέμα από την επόμενη εβδομάδα.

Υ.Γ. θέλω να δω ποια θα είναι η αντίδραση των ναι-μεν-αλλάδων της πόλης μας, που τόσο καιρό υποστήριζαν το αντιφατικό "μεγάλος δήμος για 'τεχνοκρατικούς' λόγους, αλλα με έδρα την Κύμη για ιστορικούς λόγους"! Τώρα που φάνηκε πόσο αστεία και επιπόλαιη ήταν η πρόταση τους, σε σημείο που το κόμμα με το οποίο αλληλοστηρίζονται να τους αφήνει ξεκρέμαστους, να δουμε τι θέση θα πάρουν.